Jarosław Deminet
Matematyk i informatyk specjalizujący się w inżynierii oprogramowania, sieciach i systemach rozproszonych; doktor nauk matematycznych. Działacz opozycji demokratycznej w PRL. Ukończył Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego w 1978 roku. W czasie studiów należał również do SZSP (w okresie 1974–1978). Po ukończeniu studiów pozostał na uczelni, gdzie był pracownikiem naukowym w latach 1978–2005 (w 1980 ukończył również studia na Carnegie Mellon University). W 1992 roku obronił pracę doktorską na temat „Strukturalnych własności sieci przyczynowo-skutkowych” na Uniwersytecie Warszawskim.
W latach 1990–1997 był równocześnie dyrektorem Biura Informacyjnego Kancelarii Senatu RP. We wrześniu 2010 roku został dyrektorem departamentu Dziennika Ustaw i Monitora Polskiego w Rządowym Centrum Legislacji. W latach 1997–2009 był również konsultantem firmy CSBI, przejętej przez ComputerLand S.A., który w 2007 roku – po połączeniu się z firmą Emax S.A. – zmienił nazwę na Sygnity S.A., był m.in. dyrektorem Centrum Produkcji Oprogramowania. Jest autorem książek dotyczących informatyki, m.in. „Aparat do modelowania strumienia wejściowego w OSKit” (1978), „System operacyjny RSX-11” (1986), „MS DOS 3.2” (1988), „MS DOS 4.01” (1988, 4 wydania), „WordStar 2000” (1989).
W 1991 roku – wraz z Piotrem Kuźnickim – przetłumaczył książkę „System operacyjny Unix” Petera P. Silvestra. Ponadto jest współautorem książki „Zapiski na balonie. Świat w oczach informatyków” (Wyd. Nakom, 2002).
Jarosław Deminet był członkiem „Solidarności” od października 1980 roku. W 1981 roku został przewodniczącym Komisji Wydziałowej „S” na Wydziale MIM UW, był uczestnikiem „strajku radomskiego” na UW; w latach 1981–1986 przewodniczył TKW „S” na uczelni. W latach 1982–1985 był autorem publikacji, redaktorem, przepisywaczem, wykonawcą matryc i organizatorem kolportażu niezależnego czasopisma „Godność” (wraz z Włodzimierzem Grudzińskim i Michałem Jankowskim). Równocześnie – w latach 1982–1989 – był kolporterem pism podziemnych, m.in. „Tygodnika Mazowsze” na UW. W 1988 roku został członkiem ujawnionej Komisji Zakładowej „S” na UW i delegatem do Tymczasowej Komisji Wykonawczej „S” Regionu Mazowsze. W 1989 roku był konsultantem Komitetu Wyborczego „S”, organizatorem sieci informatycznej i członkiem Rejonowej Komisji Wyborczej na Woli w Warszawie. W latach 1989–2005 ponownie należał do „Solidarności”; w kadencji 1989–1990 pełnił funkcję skarbnika KZ UW „S”.
W 2006 roku został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi za zasługi dla rozwoju informatyzacji, a w 2011 – Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce.